qəmzə

is. <ər.> Naz, şivə, süzgün baxış, şivəli baxış. Əqlü huşum mənim, fikrü xəyalım; Şux gözdə, qəmzədə bəstədir, ay qız! M. P. V.. Gələndə mürğdilim ğəm gölündə pərvazə; Xədəngi-qəmzə ilə həm şikar edən sən idin. X. N.. Qəmzəsi can alan, gərdişi əla; Doğrudan gözəldir, göyçəkdir Leyla. Ə. C.. Qəmzə satmaq – naz etmək. Şəbnəmli çiçəklər səhər çağları; Yaqut gözlərilə qəmzə satırdı. R. R..